Cinlerin insanlar gibi akıl ve irade sahibi mükellef varlıklar olduğunu daha önce ifade etmiştik. Onlar da ilâhî emre muhatap olmuş, Allah’a kulluk ve ibadetle mükellef tutulmuş ve onlara da tebliğde bulunan peygamberler gönderilmiştir. Cinlerin yaratılış gayesini “Allah’a kulluk”31 olarak belirleyen âyet dikkate alınırsa, onlara bu emri tebliğ edecek ve ibadetlerin nasıl yapılacağını öğretecek bir peygamberin gelmiş olması aklen de gereklidir. Peygamberlerin bu tebliği sonucunda da bazıları iman ederken bazıları inkâr etmeyi seçmiştir. Kur’an ve Sünnet ile gelen mâlûmata dayanarak İslâm âlimleri cinlerede peygamber gönderildiği hususunda ittifak etmiştir. Bu bağlamda Hz. Muhammed insanların peygamberi olduğu gibi, cinlerin de peygamberi olmuş ve onlara da tebliğde bulunmuştur.
Ancak hem Kur’an âyetleri hem de peygamberler tarihine bakıldığında, her topluluğa gönderilen peygamber kendi cinsinden olmuştur. İnsanlara insan türünden peygamberler gönderildiğine göre, cinlere gönderilen peygamberin de cinler türünden olması gerekirdi. Nitekim Allah, “Ey cin ve insan topluluğu! İçinizden size âyetlerimi anlatan ve bu günümüzün gelip çatacağı hakkında sizi uyaran peygamberler gelmedi mi?” buyurulmakta ve cinlere de kendi içlerinden peygamberler gönderildiği beyan edilmektedir.
Diğer taraftan, bilindiği üzere peygamberlerin görevi yalnızca tebliğle de sınırlı değildir. Peygamberler, gönderildikleri topluluğun içinde yaşamış, davranış ve tutumlarıyla onlara örnek olmuş ve tebliğ edilen dinin anlaşılması ve uygulanması noktasında bir rehber ve öğretici görevini de üstlenmişlerdir. Bu durumda kendi cinslerinden olmayan bir peygamberin, onlara tam anlamıyla örneklik oluşturamayacağı açıktır. Kur’an’da farklı milletlere gönderilen peygamberlerin kendi içlerinden seçildiği ve onların konuştuğu dili konuştuğu açıkça ifade edildiğine göre33 cinlere gönderilen peygamberlerin kendi cinslerinden olması ve onların konuştuğu dili konuşuyor olması daha muhtemeldir.
Hz. Peygamber’in, cinlerin de peygamberi oluşu ve onlara da tebliğde bulunmuş olması hususuna gelince, bunu bir istisnaî durum olarak görmek gerekir. Aslı itibariyle peygamberlerin tebliğleri arasında, tebliğ ettikleri inanç ilkeleri ve ahlâkî davranışlar açısından bir fark bulunmamaktadır. Bu durumda Hz. Peygamber, cinlerin de peygamberi olmuş ve onlara tebliğde bulunmuştur. Bu özelliği sebebiyle de kendisine “resûlü’ssakaleyn” (cinlerin ve insanların peygamberi) unvanı verilmiştir.
Bunu, peygamberlik kurumu açısından genel geçer bir kural olarak görmek yerine, Hz. Peygamber’e özgü bir meziyet olarak görmek daha uygun olacaktır. Başka bir ifadeyle cinler topluluğuna da insanlarda olduğu gibi kendi cinslerinden peygamberler gönderilmiştir. Ancak son peygamber Hz. Muhammed aleyhisselâm, kendisine verilen bir lûtuf ve inâyet ile cin ve insan topluluklarının peygamberi olmuş ve bu özelliğiyle de diğer peygamberlerden üstün kılınmıştır.