Doğum Haritası

Bir akait terimi olarak âhirette günahkâr müminlerin geçici, kâfirlerin ise sürekli olarak kalacağı azap yeri demektir. Kur’ân-ı Kerim’de cehennem kelimesi yetmiş yedi yerde zikredilmekte olup, aynı anlamda kullanılan daha başka kelime ve terkipler de bulunmaktadır. Meselâ “yakıcı” anlamındaki harîk, “kaynar su” anlamındaki hamîm, “sıcak rüzgâr” anlamındaki semûm, “hapishane, derin çukur” anlamındaki siccîn, “helâk yurdu” anlamındaki … Devamını oku

Sözlükte “cadde, ana yol” anlamına gelen sırat, akait terimi olarak, “Cehennem üzerine kurulacak ve herkesin üzerinden geçmek zorunda olacağı köprü.” demektir. Kur’ân-ı Kerim’de sırat kelimesi sıkça geçmesine rağmen akait kitaplarında kullanılan anlama açıkça delâlet eden bir kullanım söz konusu değildir. Kur’ân-ı Kerim’de sırat kelimesi daha çok “müstakîm, övgüye lâyık, doğru düzgün” muhtevalarıyla nitelendirilmiştir. Bunlarsa dünya … Devamını oku

Sözlükte havz-ı kevser, “suyun toplandığı yer” olan havuz ile “nehir” anlamına gelen kevser kelimelerinden oluşan bir terkip olup, “Âhirette Resûlullah’a ayrılan, bütün cennet ırmaklarının kendisinden doğduğu büyük bir su kaynağı veya nehir.” demektir. Hz. Peygamber kıyamet günü ümmetine içmeleri için bu havuzun suyundan verecektir. Kur’ân-ı Kerim’de havz kelimesi geçmemekte, kevser ise kendi adını taşıyan sûrenin … Devamını oku

Amel defteri, insanların dünya hayatındaki amellerinin kayıtlı bulunduğu ve âhirette kendilerine verilecek olan defter (tutanak) veya hesaptan sonra sahibinin durumunu bildiren berat (belge) anlamına gelir. Kur’ân-ı Kerim’de suhuf, kitap ve biraz özel anlamda “siccîn” şeklinde zikredilir. Kur’ân-ı Kerim’de: “Kıyamet günü kendisine, açılmış olarak karşılaşacağı bir kitap çıkaracağız. ‘Oku kitabını! Bugün hesap sorucu olarak sana nefsin … Devamını oku

Sözlükte âhiret “son, sonra olan ve son gün” anlamlarına gelir. İslâm akaidinin ulûhiyyet, nübüvvet ve meaddan oluşan üç ana esasından (usûl-i selâse) birini teşkil eder. Âhiret kelimesi Kur’ân-ı Kerim’de 110 yerde geçmektedir. Tek başına kullanıldığı gibi “el-yevmü’l-âhir” (son gün), “ed-dârü’l-âhire, dârü’l-âhire” (son ikamet mahalli) ve “en-neş’etü’l-âhire” (son yaratılış) şekillerinde de kullanılır. Ayrıca yevmü’l-kıyâme” (kıyamet günü), … Devamını oku

Semavî dinlerde iman esaslarından birini teşkil eden kıyametin ne zaman kopacağını Allah’tan başka kimse bilemez. Kopuşun yani güneş sistemine bağlı gezegenlerin kozmik değişimi hususunda Kur’an’da çeşitli tasvirler yer almaktadır. Kur’ân-ı Kerim’de kıyametin ansızın kopacağ haber verildikten sonra yapılan tasvirlerin bir kısmı şöyledir: Görevli melek tarafından sûra üflenecek, Allah’ın diledikleri dışında gökte ve yerde bulunan bütün … Devamını oku

“Boynuz şeklinde borazan” anlamına gelen ve nasslarda kıyametin kopması, daha sonra da yeniden dirilmenin başlaması için kendisine üfleneceği bildirilen sûr, dünya ölçüleriyle mahiyeti kavranamayan bir şey olup, Resûl-i Ekrem tarafından boynuza benzetilmiştir. Sûrun, lafzî anlamıyla mı yoksa mecazi olarak mı anlaşılması gerektiği konusunda müfessirler arasında görüş ayrılığı bulunmaktadır. Bazı âlimler üflemenin lafzî anlamdaki boynuza değil, … Devamını oku

Dinî litaretürümüzde kıyamet alâmetleri olarak kaydedilen ve belirmeleri durumunda kıyametin kopmasının yaklaştığına veya fiilen başladığına delâlet eden alâmetlere kıyametin büyük alâmetleri denilmekte, bunların bir kısmına müphem bir şekilde Kur’ân-ı Kerim’de de işaret edilmektedir. Bir kısmı ise sadece hadislerde geçmektedir. Müslim’in Ebû Hüreyre tarikiyle Sahîh’ine aldığı bir rivayete göre Hz. Peygamber, “Güneşin battığı yerden doğması, deccal … Devamını oku

Kıyamet öncesinde vuku bulacağı haber verilen sosyal, ahlâkî ve siyasî nitelikli olumsuzlukları içeren haberlere “kıyametin küçük alâmetleri” denilmektedir. Bunlar litaretürde “fiten ve melâhim” başlığı altında toplanan haberlerden oluşmaktadır. Hadis kaynaklarında yer alan rivayetlere dayanarak âhir zamanda dinî hayatın giderek kötüleşeceği biçimindeki ifadeler, din bilginleri arasında yaygınlık kazanmıştır. Bu neviden kötümser değerlendirmeler Hüzeyfe b. Yemân, Ebû … Devamını oku

Kur’ân-ı Kerim’de kıyamet alâmetleri karşılığında “alâmet” anlamındaki şerâtın çoğulu olan eşrât ile “zaman dilimi, belirlenmiş vakit” mânasına gelen saat kelimeleri, terkip haliyle olmasa da ayrı ayrı yer almaktadır. Kur’an’da ve hadiste ayrıca âyât, emârât, alâmât gibi kelimelerin saat ve kıyamet kelimeleriyle izâfet terkibi meydana getirilmek suretiyle kullanılışı söz konusudur. “Onlar saatin kendilerine ansızın gelmesini mi … Devamını oku