Doğum Haritası

Ledün ilmi, Allah nezdindeki ilim anlamına gelir. Gerçekte Allah’a ait bilgi demek olup, O bildirmedikçe insanların, kendi çabalarıyla bu ilme sahip olmaları mümkün değildir. Kur’an’da Allah’ın, gayba dair bilgileri, Hz. Mûsâ ile buluşturduğu bir kuluna öğrettiği belirtilmiştir ki ledün ilmi tabiri, bu ifadeye dayanır (el-Kehf 18/65). Allah, kullarından dilediklerine, katındaki ilimden öğretir. Ancak insanlara tebliğ … Devamını oku

İnsanlara örnek teşkil etmek ve önderlik yapmakla görevlendirilen peygamberler, hem büyük hem de yüz kızartıcı küçük günahlardan korunmuşlardır. Bu koruma, günaha meyletme sırasında ilahî uyarılara muhatap kılınmaları ve kendi iradeleriyle o fiilden vazgeçmeleri şeklinde gerçekleşir. Böylece sorumlu kılınmaları gerçekleşmiş olur.

Allah bildirmedikçe birer insan olarak peygamberlerin gaybı bilmesi mümkün değildir. Geçmişi, şu ânı ve geleceği, kâinatta olup biten her şeyi en ince ayrıntılarına kadar bilen sadece Allah Teâlâ’dır. O, bütün gizliliklere vâkıf olandır (allâmü’l-guyûb). Esasen hiçbir peygamber kendiliğinden gaybı bildiğini söylememiş ve böyle bir iddiada bulunmamıştır. Ancak bazı defa Allah, peygamberlerine, gayba dair bilgiler bildirmiş, … Devamını oku

Kur’ân-ı Kerim’de bazı peygamberlerin diğerlerinden üstün kılındığı belirtilmiştir. Buna göre onlar arasında derece farkı mevcuttur. Söz konusu üstünlük, peygamberlik görevini başarıyla yerine getirmenin yanı sıra muhatap kitlesi ve peygamberliğin süresiyle bağlantılı olmalıdır. Bu durumda en üstün dereceye sahip olan Resûl-i Ekrem’dir. Çünkü o, peygamberlik görevini tebliğ edip vahiy ilkelerini hayata geçirmeye muvaffak olmuş, getirdiği ilahî … Devamını oku

Terim anlamında vahiy, sadece Allah’ın peygamber olarak görevlendirdiği insanlara gelir. Her ne kadar Kur’ân-ı Kerim’de Cenâb-ı Hakk’ın Hz. Mûsâ’nın annesine vahiyettiği belirtilmişse de burada vahiy, ilham etmek anlamında olup, insanlara tebliğ etmek üzere peygamberlere indirilen vahiy değildir. Velî, yani Allah’a iman edip buyruklarına muhalefet etmekten sakınan sâlih insanlar da dahil olmak üzere peygamberlerin dışında hiçbir … Devamını oku

Kur’ân-ı Kerim’de peygamberlerin birer insan olduğu, beşerî özellikler taşıdığı ve diğer insanların tâbi olduğu hayat kanunlarına onların da bağlı bulunduğu beyan edilmiştir. Ancak onlar Allah’tan vahiyler alır ve gayp âlemiyle iletişim kurabilirler. Hz. Âdem ile Îsâ, yaratılış bakımından bazı benzer özellikler taşır. Alay konusu olmalarını engellemek amacıyla peygamberler zihinsel yetenek ve beden yapısı bakımından kusursuz … Devamını oku

Hz. Muhammed’e iman etmenin ayrılmaz bir unsuru, onun “peygamberlerin sonuncusu (hâtemü’n-nebiyyîn) olduğuna inanmaktır. Çünkü Kur’ân-ı Kerim’de şöyle buyurulmaktadır: “Muhammed sizden herhangi birinin babası gibi sıradan bir insan değildir. O, Allah’ın elçisi ve peygamberlerin sonuncusudur.” Burada “nebîlerin sonuncusu” diye nitelendirilmesi, resûl isminin melekler için de kullanılmasından ötürüdür. Şayet “resûllerin sonuncusu” denilseydi, melekler Allah’ın resûlleri olmaya devam … Devamını oku

Kur’ân-ı Kerim’de bu husustan şöyle bahsedilmiştir: “Sen -ey resûlüm- üstün bir ahlâka sahipsin.” Resûlullah’ın nübüvvetinden önce ve sonraki hayatı başlı başına bir mûcize teşkil eder. Şöyle ki o, kendisine karşı yürütülen şiddetli muhalefet karşısında davasında sebat edip zorluklara göğüs germiş, düşmanlarından asla korkmamış, insanlara karşı alçak gönüllü davranmış, herkese iyilik yapmış, nefsânî arzularını yenmiş, kendisine … Devamını oku

Peygamberlerin hepsi Allah Teâlâ’nın hidayete eriştirdiği seçkin ve üstün vasıflı kimselerdir. Allah katındaki dereceler bakımından en üstün konumda peygamberler yer alır, insanlar ve cinler içinde onlardan daha üstün kimse yoktur. Allah elçilerinin kendi aralarında üstünlük açısından farklı konumda bulunduklarını da belirtmek gerekir. İlgili âyetlerden biri şöyledir: “O peygamberlerin bazılarını bazılarından üstün kıldık. Onlardan Allah’ın konuştuğu … Devamını oku