Doğum Haritası

Kur’ân-ı Kerim’de ruh kavramı, bedenden ve onun fonksiyonlarından ayrı bir varlık olarak kullanılmaktadır. Hz. Âdem’in yaratılışından ve ana rahminde ceninin oluşumundan söz eden âyet ve hadislerde onun dışarıdan insan bedenine üflenen bir şey olduğu bildirilmektedir. Bu sebeple kelâm âlimleri ruhu soyut bir varlık olarak değerlendirme yerine cevher ve arazlardan oluşan “latif cisim” olarak tanımlamışlardır. Dolayısıyla … Devamını oku

Sözlükte şeytan kelimesi “yanmak, helâk olmak; aşırı derecede kızmak” anlamlarına gelen şeyt veya “uzaklaşmak, haktan ve hayırdan uzak kalmak” anlamlarına gelen şatn kökünden türemiştir. Birinci kökten türediği kabul edildiği takdirde şeytan ateşten yaratılmış, helâke uğramış, yüzü sararmış ve kanı çekilmiş; ikinci kökten türediği kabul edildiği takdirde ise hayırdan ve rahmetten uzaklatırılmış, ayrıca şerde ileri giden, … Devamını oku

Sözlükte cin, “örtmek, örtünmek, gizli kalmak” mânalarına gelen cenn kökünden türemiş bir isim olup “örtülü ve gizli şey” demektir. Duyular ötesindeki varlıklar için kullanılan cin kavramının melek ve şeytanı da içine alan genel anlamının yanı sıra iyi ve kötü gizli varlıkları ifade eden özel bir içeriğinin de bulunduğu kabul edilir. Cin, terim olarak, “duyularla idrak … Devamını oku

Sözlükte ruh kelimesi “gitmek; bir şeyin kokusunu almak; bir şeyin geniş ve ferahlık verici olması, ferah ve rahatlık duymak” gibi mânalara gelen revh kökünden türemiş bir isim olup, “canlılarda hayatı sağlayan unsur” diye tanımlanır. Hadis literatürüne göre ruh, insanın, ana rahminde oluşması sırasında melek tarafından bedenine üflenen, ölümü anında da meleklerce bedeninden çıkarılan ve onun … Devamını oku

Cenâb-ı Hakk’ın yarattığı varlıkların bir çeşidini teşkil eden melekler, mânevî âlemin en değerli elemanları konumundadırlar. Yüce olan Allah, duyulur âlemdeki canlıların her bir nevine kendilerine özgü birer tabiat ve bu tabiatın gereği olan görevler verdiği gibi, duyular ötesi âleme ilişkin varlıklara da özel tabiatlar ve buna paralel görevler vermiştir. İnsanların aksine meleklere verilen görevler ihtiyarî … Devamını oku

Kur’ân-ı Kerim’de Resûlullah’ın mîracı anlatılırken vahiy meleği Cebrâil şöyle vasıflandırılmaktadır: Güçlü kuvvetli, üstün yaratılışlı, yaklaşan/yürüyen. Aynı âyetlerde Hz. Peygamber’in onu yüksek ufukta gerçek şekliyle gördüğü beyan edilmekte ve bunun iki defa tekrar edildiği bildirilmektedir. Melekler nurdan yaratılmış varlıklar oldukları için onları eni, boyu yüksekliği olan hacimli varlıklar şeklinde düşünemeyiz. Ancak bu, onların kendilerine özgü bir … Devamını oku

Cenâb-ı Hakk’a nispet edilecek sıfat veya isimler vahiy ürünü nasslarda belirlenmiştir. “Baba” hıristiyanların, Hz. Îsâ’yı aracı yapmak suretiyle Allah Teâlâ’ya izâfe ettikleri bir kavram olup, bir önceki sorunun cevaplandırılmasında görüldüğü üzere eleştirilmiştir. Bundan başka Mâide sûresinde bu anlayış “küfür” olarak nitelendirilmiştir. Hıristiyanlık’taki bu anlayışla ulûhiyyetin bir kısmı Meryem oğlu Îsâ’nın şahsında beşerîleştirilmiş, onda bulunduğu kabul … Devamını oku

Allah Teâlâ’nın ilk lânet ettiği yaratık İblis’tir. Kur’ân-ı Kerim’de, İblis ve şeytanların kıyamet gününe kadar ilahî lânete mâruz kalacağı ifade edilir. Ondan başka kâfirlere, zalimlere, münafıklara, çeşitli grup ve tiplere Kur’an’da lânet edilmektedir. Ayrıca “Üzeyir Allah’ın oğludur, Mesîh (Îsâ) Allah’ın oğludur.” diyen yahudiler ile hıristiyanlar için, “Allah kahretsin onları, nereden saptırılıyorlar?” bedduası yapılmaktadır. Bu tür … Devamını oku

Cenâb-ı Hakk’ın filleri, insanlarda olduğu gibi can sıkıntısını gidermek için kendine iş bulma niteliğinde değildir. Kur’ân-ı Kerim’de: “Yeryüzünde bulunan her canlı yok olacak; ancak azamet ve ikram sahibi rabbinin kendisi bâki kalacak.” buyurulduktan sonra şöyle denilmektedir: “Göklerde ve yerde bulunan herkes O’ndan ister O, her an yaratma halindedir.” Uçsuz bucaksız kâinatın sakinleri sadece insan türünden … Devamını oku

“Kâinatı yaratan ve idare eden en yüce varlık” diye tanımlanan Allah kelimesi (lafza-i celâl), sıfat değil isimdir. Kur’ân-ı Kerim’de, beşi “Allâhümme” şeklinde olmak üzere 2702 defa tekrarlanır. Bu kelimenin Arap dilinde çoğul şekli yoktur. Allah lafzı hiçbir kelimeye muzaf olmamış (nispet edilmemiş) ama kendisine başka kelimeler muzaf olmuştur, “âyâtullâh, ibâdullâh” gibi. İhlâs sûresi Allah’ın birliğini … Devamını oku