Kültür

Hikâye, hikâye etme ve anlatma, haber verme. “(Ey Muhammed!) Biz sana bu Kur’an’ı vahyetmekle kıssalar ın en güzelini de anlatıyoruz. Sen daha önce (bu k ıssalar ı) bilmiyordun.” (Kur’an ı Kerim 12/3)  Kur’anı Kerim’deki geçmiş peygamberler ve milletlerle ilgili ibretli ve tarihi olay(lar). “Peygamberlerin kıssalarından senin kalbini sağlamlaştıracak her şeyi sana anlatıyoruz.” (Kur’anı Kerim 11/120) … Devamını oku

Kalkma, ayakta durma. “Hz. Peygamber, Allah’a şükreden bir kul olmak için geceleyin ibadet için kalkar ve uzun süre kıyam ederdi.” (Hz. Ayşe)  Bir işe girişme, teşebbüs etme. Namazın şartlarından olmak üzere Kur’anı Kerim’den sure veya ayetler okumak için namazın başlama tekbiriyle rükûsu arasında ayakta kalınan süre. Kıyam farzdır. Hastalık vb. özrü bulunan kimselere ise kıyam … Devamını oku

Kalkma, doğrulma, dikilme, ayaklanma, dirilme.  Evrende bulunan her şeyin yok olmasıyla, ölen tüm insanların yaptıklarının hesabını vermek üzere diriltilecekleri zaman. “Kim beni anmaktan (emirlerime ve yasaklarıma uymaktan), yüz çevirirse onun için dar bir geçim vardır. Kıyamet gününde onu kör olarak haşrederiz.” (Kur’anı Kerim 20/124)  Dünyanın bağlı olduğu kozmik sistemde meydana gelecek değişimin ardından ölülerin diriltilmesiyle … Devamını oku

Eşitleme, ölçme, mukayese etme, karşılaştırma.  Hakkında açık hüküm bulunmayan bir meselenin hükmünü, aralarındaki ortak özellik ve benzerliğe dayanarak Kur’anı Kerim veya sünnette hükmü belirtilen bir meseleye göre belirleme. “Ey Ebu Musa!…Hüküm verirken önüne benzer meseleler geldiğinde olayları birbirine kıyas et…” (Hz. Ömer)  Herhangi bir şeyin helal, haram veya mubah olup olmadığını belirlemede Kur’anı Kerim, sünnet … Devamını oku

Büyüklenme, büyüklük taslama, kendini üstün görme, böbürlenme. “…Allah, kibirli olanları sevmez.” (Kur’anı Kerim 16/23)  Kişinin, yaratılış amacını ve varlığının özünü kavrayamayarak kendini büyük görüp başkalarını küçük görmesi. “Sizin tanrınız tek Tanrı’dır; ne var ki, ahirete inanmayanların kalpleri bu (gerçeği), boş bir kibir yüzünden kabule yanaşmazlar.” (Kur’anı Kerim 16/22)  Kişinin sahip olmadığı özelliklerle övünerek kendini olduğundan … Devamını oku

Hristiyanlık inancını benimseyenlerin ibadetlerini yapmış oldukları yer, tapınak, Hristiyan mabedi. Hristiyanlığın temel inanç konularında aynı görüşü paylaşan Hristiyan cemaati, ekolü. İmparator Kostantinos’un IV. yüzyılda Hristiyanlığa tanıdığı özgürlük ortamından önce mimari birim olarak herhangi bir kilisenin varlığına dair delil yoktur. Hristiyanlar I. yüzyılın sonuna kadar sinagoglarda ibadet ediyorlardı. Bu tarihlerde Yahudilerin onları sinagoga sokmama kararından sonra … Devamını oku

Gizli düşmanlık, öç alma duygusu, nefret, hınç, hıkd. “Dostunu ölçülü sev, belki bir gün düşmanın olabilir. Düşmanına da ölçülü bir şekilde kin besle, belki bir gün dostun olabilir.” (Hadis)  Başkasından içten içe öç almaya yönelik şiddetli düşmanlık. Kin beslemek, İslam ahlakının onaylamadığı kötü huylardan biridir. Allah bu konuda müminleri uyarmıştır. Kin, şeytanın işidir. Böyle kötü … Devamını oku

Karar verme, hükmetme. “Allah tarafından önceden verilmiş bir hüküm olmasaydı aldığınız fidyeden dolayı size mutlaka bir azap dokunurdu.” (Kur’anı Kerim 8/68)  Yazma, mektup, belge. “(Belkıs) danışmanlarına dedi ki ‘Ey ileri gelenler! Bana çok değerli bir kitap gönderildi. O Süleyman’dandır. Rahman ve Rahîm olan Allah’ın adıyla başlamaktadır.” (Kur’anı Kerim 27/2930)  Dinî hükümlerin kendisinden çıkartıldığı İslam dininin … Devamını oku

Konfüçyüs (Kung FuTzu M.Ö. 551479) tarafından kurulduğu ileri sürülen dinî, ahlaki, siyasi, sosyal ve ekonomik konularla alakalı düşüncelerin ve uygulamaların bütünü. Konfüçyüsçülüğün kurucusu olan Konfüçyüs, Çin’in Lu eyaletindeki Tsou’da doğmu ştur. Erken yaşta kendini ilme vermiş, yirmi yaşından itibaren de öğrenci yetiştirmiştir. Din, ahlak ve siyaset felsefesi ile ilgili şu görüşleri savunmuştur: Gençler politik görevlerde … Devamını oku

Dedikodu yapma.  Bir yerde konuşulan sözleri başka birilerine götürme, söz taşıma. İslam dini kovculuğ u haram kılmıştır. Çünkü kovculuk toplum huzurunu bozan, insanları birbirine düşüren bir davranış bozukluğudur. “Kovculuk yapan cennete giremez.” (Hadis)